fbpx
 

blogWdzięczność | dr Sylwia Olszewska

Żyjemy w świecie wielu paradoksów, jednym z nich jest ,,mieć się lepiej, czuć się gorzej”. Paradoks ten dotyczy wprawdzie wyboru, niemniej jednak stawia on nasz mózg przed trudną decyzją. Cieszyć się z tego kim jestem, co mam, chcieć jeszcze więcej ale być wdzięczną, czuć się dobrze być szczęśliwą, czy być niewdzięczną wobec tego co mam i czuć się gorzej. Nasz mózg doświadcza ,,rozdwojenia’’ a neurony nie wiedzą, którą drogą i w jakim kierunku wysyłać impulsy. Tą prostą, kolorową, wysłaną wdzięcznością w kierunku radości, czy krętą, wyboistą, dziurawą, wysłaną niezadowoleniem w kierunku, smutku, lęku, frustracji i złości, że inni mają lepiej. 

Wiedz o tym, że Twoje wybory, doświadczenia, emocje (radość, strach, gniew) pozostawiają trwałe ślady w mózgu i zmiany w sieci neuronalnej. Twój mózg kształtuje się pod wpływem tego na czym się koncentrujesz. Jeżeli skupiasz się na poniżaniu siebie, krytyce, narzekaniu, zmartwieniach, krzywdach to mózg staje się podatny na depresyjny nastrój ze skłonnością do złości, smutku i poczucia winy. Jeśli zaś skoncentrujesz swoją cenną uwagę na dobrych chwilach życia, doświadczanej życzliwości od innych, osiągnięciach oraz na praktykowaniu wdzięczności to Twój mózg będzie zaprogramowany na siłę i odporność, na optymistyczne nastawienie i pozytywny nastrój. Rzeczą jasna jest, że kierujesz uwagę na problemy dnia codziennego, ból, zmartwienia, ale to od Ciebie zależy w którym kierunku pójdziesz z myślami. Wiedz o tym, że to Ty decydujesz czy chcesz celowo przedłużać te doświadczenia. Zastanów się czy chcesz tkwić w stanie zamartwiania się, który zmienia Twój mózgu, czy podejmiesz decyzję, że spojrzysz na nie z odpowiedniej perspektywy, ,,rozprawisz” się z nimi i będziesz żyć dalej. Wyobraź sobie, że mózg, to Twój ogród, więc jakie kwiaty chcesz w nim pielęgnować? (R. Hanson).                                                                                                                                                                                                                                                                                                        

Masz wpływ na poprawę swojego doświadczenia, poprzez  świadome dążenie do częstego odczuwania wdzięczności za to co jest dobre w Twoim wyborze, a mniejszego rozczarowania tym, co jest w nim gorsze i mniej korzystne. Wraz z nauką praktykowania wdzięczności, wobec siebie i innych osób możesz nauczyć się myśleć o tym, że różne rzeczy i doświadczenia w Twoim życiu są lepsze, niż myślisz, a to sprawi, że będziesz postrzegać dobre rzeczy jako jeszcze lepsze.

Wdzięczność, możesz postrzegać w kategoriach doceniania czyli przyznania sobie, komuś lub czemuś wartości i znaczenia, co poprawi Twój nastrój i da poczucie bliskości z docenianym zjawiskiem. 

Wzmacniaj wdzięczność, poprzez:

  1. koncentrację na tym co już posiadasz, czyli pozytywnych aspektach własności, a nie brakach; 
  2. podziw, który jest powiązany z głębokim uczuciem emocjonalnym, duchowym, tanscendentalnym wobec dziecka, siebie, partnera/ki, świata, przyrody; 
  3. rytuał, czyli regularne podejmowanie zachowań wyrażających wdzięczność, np. wieczorem doceń siebie, dziecko, partnera/kę za dzień, zadania, za dobre i cenne rzeczy. Rytuał zapobiega zjawisku hedonistycznej adaptacji, która polega na tym, że szybko przyzwyczajamy się do pozytywnych okoliczności i traktujemy je jako oczywiste. Moim zadaniem, nie wszystko jest nam dane raz na zawsze, o dobre stany i relacje należy dbać i zadbać; 
  4. doceniaj obecną chwilę, czyli skupiaj uwagę na pozytywnych aspektach danej chwili, oraz świadomym byciu tu i teraz, czyli uważności w danym momencie;
  5. ja i porównywania społeczne, nie jest to dobre by się porównywać do innych („u mnie nie jest aż tak źle jak u innych, inni mają gorzej niż ja”), nie mniej jednak bardzo często to robimy, co daje chwilowe uniesienie. Możemy dokonywać samoporównania, które dotyczy obecnej sytuacji w porównaniu z gorszą sytuacją z przeszłości, np. moja praca jest dzisiaj lepsza niż poprzednia, moje umiejętności są dzisiaj na wyższym poziomie niż 5 lat temu; 
  6. zauważenie starań innych osób wobec mnie, mojej rodziny, prezentów, wysiłków, małych gestów oraz wyrażania podziekowań; 
  7. uzmysłowienie sobie, że nic nie jest stałe i wykorzystanie trudnych doświadczeń do doceniania pozytywnych aspektów życia; 
  8. docenianie interpersonalne, jako refleksję nad tym, że przyjaciele, znajomi, rodzina są kimś ważnym. Odczuwam wdzięczność wobec innych osób za to, że są (A.Wolanin).

Praktykując wdzięczność wzmacniasz zadowolenie z życia i doświadczanie szczęścia, gdyż stajesz się mniej krytyczna wobec siebie i innych a bardziej współczująca i doceniająca. Byś odczuła korzyści z wdzięczności wystarczy, że dostrzeżesz w życiu dobre rzeczy, będziesz świadomie je doceniała, celebrowała i dasz sobie czas, aby wdzięczność odczuć, zauważyć  i wyrazić.

 

Literatura:
R.Hanson, (2016). Szczęśliwy mózg. Wyd. GWP.Gdańsk.
A.Wolanin, (2019). Wdzięczność w psychologii. Polskie Forum Psychologiczne t.24, nr 3, s.364.

https://drsylwiaolszewska.pl/wp-content/uploads/2020/09/logo2.png

Moje Media Społecznościowe:

https://drsylwiaolszewska.pl/wp-content/uploads/2020/09/logo2.png

Moje Media Społecznościowe:

Copyright © 2020. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Copyright © 2020. Wszelkie prawa zastrzeżone.